Öğretmenlik mesleğini idame ettirirken gezdiği diyarları şiirlerine 
nakşeden Yusuf TELCİ “Bu Yâr, Bizim Diyar” isimli şiir kitabından aldığımız 
aynı adlı şiirinde kendi diyarını şöyle tarif etmektedir:



BU YAR; BİZİM DİYAR


Bu yâr, bizim diyar

Bu yâr;

Ne kara kaşlı yâr,

Ne selvi boylu niğâr,

Bu yâr başka yâr,

Bu yâr, bizim diyar



Billur pınarları,

Serin yaylaları,

Berekete gebe ovaları

İleri geri;

Bin küsür yıldan beri

Sağdılar sürüleri

Ayşeleri, Hurileri

Al atlar üstünde

Yağız yiğitleri

Her taşında

Nal mühürleri...



Cilvesi, nazı,

Davulu, sazı,

Şiiri, sözü,

Duası, niyazı,

Bülbül avazı,

Kekliği kazı...

Bu yâr başka yâr

Bu yâr, bizim diyar

...



Bu yâr bir narin,

Bu yâr bir ince.

Uykun bölünce,

Düşün derince

Biraz TELLİ’ ce

Hakkın verince

Kadrin bilince

Cânan var bence

Candan da önce

Bu yâr başka yâr

Bu yâr, bizim diyar.

                            Yusuf TELCİ(Aynı isimli kitabından)

__________________________________________


KOMSER BEY...

Çinko geldi, Kömür geldi,
Bakır geldi, demir geldi,
Atatürk'ten emir geldi,
İlkesi'de var komser bey.

Zemheride kara kışta,
Silah elde, kurşun döşte,
Polislerin şehit düştü,
Veliside var komser bey.

Geç buldular tez vurdular,
Sahip çıktılar, yudular,
Pakete bomba koydular,
Gölgesi de var komser bey.

Sabredersin görsen zarar
Güzün güleç, gönlün bahar
Elin cömert, ceplerin dar
Belgesi'de var komser bey

Dilin tatlı, baldan gelir
Gül goncaya daldan gelir
Üstüne çok adam gelir
Delisi de var komser bey

Nurhayat bir yetim külfet
Elin öper eyler hürmet
Görevlerin milli servet
Çilesi de var komser bey.

                                              Nurhayat EKİCİ
_________________________________________

Garip Köyümde Gel artık sevgilim muhtacım sana Hatasız kul olmaz geri dön bana Sen zalim değilsin kıyaman cana Seni bekliyorum garip köyümde. Seni unutamam gönül sultanım Bu dargınlık yetmez midir cananım Her an her yerlerde seni ananım Seni bekliyorum garip köyümde. Ben uzaklardayım gönlüm yanında Hiç gözüm kalmadı dünya malında Gelde görüşelim hayat hanınıda Seni bekliyorum garip köyümde. Garip ozan mutluluğun garibi Dünya bir deryadır bulunmaz dibi Kafeste inleyen bülbüller gibi Seni bekliyorum garip köyümde.

Mete Ekici

Başkasın Bırak Gönüllere sultan olacak insan, Ne yapsan ne etsen bildiremezsin. Bu kadar çileye dayanır mı can? Kendin için yaşa,başkasın bırak. Gençliğin mahvolmuş,olgun yaştasın Gündüz hayallerde,gece düştesin Ele bahar gelmiş,sen hep kıştasın Kendin için yaşa,başkasın bırak. Çok tatlı bir insan,ahu gözlüsün Sıkıntıda çeksen güzel yüzlüsün Çok tatlısın,çok güzelsin,nazlısın Kendin için yaşa,başkasın bırak. Bir türlü kendinle barışmamışsın Mutlu olmak için çalışmamışsın Sessiz kalmış,bir ahmağa düşmüşsün Kendin için yaşa,başkasın bırak. Dilinden bal akar,gözünden yaşlar Ok gibi kirpikler,yay gibi kaşlar Görmez olur gözler,ağarır saçlar Kendin için yaşa,başkasın bırak. Daima bir insan azap çeker mi? Kader deyip hep boynunu büker mi? Böyle hayat sana bal ve şeker mi? Kendin için yaşa, başkasın bırak. Güzelsin,kıymetim bilinsin dersen Çok mutlu olursun, şayet istersen Bakıpta kendini aynada görsen Kendin için yaşa,başkasın bırak. Kendini okuyup,keşfetmemişsin Korkaklığı kader deyip çekmişsin En sonunda hayatından bıkmışsın Kendin için yaşa,baskasın bırak. Garip ozan söyledikçe söyledi Kendisi söyleyip kendi dinledi Senin gibi düşünenler inledi Kendin için yaşa,başkasın bırak.   Mete Ekici

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.